Razem możemy wszystko!
Budujemy świat, w którym niepełnosprawni żyją szczęśliwie
kim jesteśmy?
Funkcjonowanie z niepełnosprawnością nie jest nam obce od dawna.
Znamy się od wielu lat. Cały czas wspieraliśmy się wzajemnie w rozwiązywaniu problemów związanych z wychowaniem, usprawnianiem fizycznym i stworzeniem warunków godnego życia i funkcjonowania w społeczeństwie. Po latach zmagań i zbieraniu doświadczenia stwierdziliśmy, że stworzymy formalna organizację, która będzie skupiać rodziców i osoby niepełnosprawne borykające się z podobnymi problemami.
Co robimy?
W ramach działalności statutowej opiekujemy się niepełnosprawnymi osobami w zwiększaniu aktywności życiowej oraz w integracji najbliższego środowiska i społeczności lokalnej poprzez: ułatwianie aktywności społecznej osób niepełnosprawnych, likwidowanie uprzedzeń i stereotypów wobec osób niepełnosprawnych, organizowanie spotkań integracyjnych
Osoby z niepełnosprawnością ruchową wymagają ciągłego usprawniania, żeby mogły samodzielnie funkcjonować w życiu codziennym i brać czynny udział w życiu społecznym. Dlatego też w swojej działalności skupiamy się na tym zagadnieniu.
W naszych szeregach mamy specjalistów z zakresu rehabilitacji legitymujących się długoletnim stażem zawodowym znających problemy osób z niepełnosprawnością.
Biorą oni czynny udział w procesie wspierania i usprawniania tych osób poprzez prelekcje i warsztaty. Oczywiście wszystkie organizowane przez nas formy działania są dostępne dla wszystkich chętnych. Dążymy do jak największej integracji środowiska osób z niepełnosprawnością z osobami zdrowymi, aby uzyskać jak największą aprobatę i zrozumienie problemów ludzi niepełnosprawnych przez środowisko w którym żyją i całe społeczeństwo.
01.
— Rehabilitacja
02.
— Integracja
03.
— Kursy
04.
— Warsztaty
05.
— Zajęcia sportowe
06.
— Zajęcia rekreacyjne
07.
— Wsparcie finansowe
08.
— Aktywizacja społeczna
Historie naszych podopiecznych
Każdy z naszych „dzieciaków” pokonując bariery jakie stawia im ich fizyczność. Realizują się w życiu zawodowo ,uczestniczą w działaniach Stowarzyszenia. Nasze drogi spotkały się właśnie na wyjazdach na żagle i to pasja do żeglarstwa nas połączyła.
Teraz działamy na rzecz usprawniania ich i im podobnych osób aby nadal mogły realizować swoje marzenia.
Magdalena Kacprzak
absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego Wydziału Polonistyki, specjalizacja Teatrologia. Studia Podyplomowe -Logopedia.
Mimo własnych problemów, zawsze wesoła, gotowa do pomocy każdemu kto jej potrzebuje. Ostatnio włączyła się do akcji zbiórki pieniędzy dla małej Majeczki chorej na SM. Zainicjowała akcje „Bajeczki dla Majeczki”. Napisaną przez siebie bajkę wystawiła na licytację. Mobilizuje też innych do udziału w czynieniu dobra.
Podczas tragedii na Mazurach w 2007 roku -biały szkwał- byliśmy jak co roku na obozie żeglarskim i choć nie dotknął nas osobiście, przeżyliśmy to bardzo. Madzia przelała te przeżycia na papier.
„Dwunastu zabrało dwanaście ciał. Krople tańczyły pod powierzchnią, tworząc całun śmierci. Łamały się rozchwiane maszty. Oni krzyczeli. Ciemność. Biel niewinności okazała się całunem śmierci. Jakiś mężczyzna pokazywał palcem ślady na wodzie, gdzie ostatni raz widział tonących. Ludzie wody…Ludzie wiatru…Błagali Okeanosa, by wybaczył im grzechy. By dał odpuszczenie. Dwunastu zasnęło pod lustrem wody, a ostatnią kołysanką, jaką im śpiewano była pieśń Thora, który w skupieniu głaskał swoją rudą brodę… ”
Michał
absolwent Uniwersytetu Łódzkiego.
Porażenie dziecięce (dzięki pracy Rodziców) nie przeszkodziło mu w rozwoju osobistym. Jest pogodnym ”facetem”, ze wspaniałym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Chodząca encyklopedia historii Polski. Pracuje na Uniwersytecie ,a w czasie wolnym „połyka”. Książki. Zgadnijcie jakie? Oczywiście historyczne.
I jeszcze jeden z naszych ”zuchów”- Tomek.
24 lata na wózku po wypadku w wieku 19-tu lat.
Pół roku przed maturą. Po 5 latach po wypadku dokończył dzielnie naukę. Wypadek zmienił jego życie ale na szczęście nie zmienił Tomka. Pozostał otwartym na ludzi ,wesołym chłopakiem-dusza towarzystwa. Potrafi z każdym porozmawiać, uśmiechnąć się, z poczuciem humoru. Przed wypadkiem grał w kosza, jeździł na deskorolce – dziś poruszając się na wózku wykorzystuje swoje zdolności wokalne uczestnicząc w zajęciach w Studiu Integracji Krzysztofa Cwynara i śpiewając indywidualnie w koncertach. Pracuje zdalnie.